Één juli: In België het begin van de zomervakantie maar voor ons het einde van een onvergetelijke reis. We landen om half elf ’s avonds op de luchthaven van Zaventem en worden hartelijk ontvangen door onze voltallige gezinnen. Na een maandendurend bonen-met-rijst-dieet kunnen we niet langer wachten op moeders keuken! De aanpassing naar het gewone
We zitten op het vliegtuig van Brussel naar Bogotá. Twee weken van gemiste personen terugzien, beschikken over een hele kleerkast, een kilo bijkomen van al het lekkere eten, winkels afschuimen voor de nodige upgrade van rugzakinhoud, een huwelijk bijwonen, eens flink gaan sporten en uitgaan in Leuven tot zes uur 's ochtends. Hoe leuk was dit!! Acht
Het magische Myanmar, zoals het op vele avonturiers verlanglijst staat, is me er eentje. De woelige geschiedenis met allerhande invasies en koninkrijken is behoorlijk moeilijk te vatten. Nog niet zo lang geleden was het één van de meest gesloten landen op aarde en werd er door de militaire Junta met strenge en meedogenloze hand geregeerd.
Waar we zeker niet naartoe wilden, was Zuidoost-Azië. Thijs wilde Myanmar zeer graag bezoeken, maar de rest van dit stukje wereld, nee nee! Dat is niks voor ons. De verlammende warmte, nog meer rijst en noedels, al die toeristen op slippers en in zwemshort (ook wel slippertrippers genoemd), een tempel op elke straathoek, opdringerige tuktukchauffeurs,
Ingrediënten Als basisingrediënt: veel rijst en noedels Nog veel meer mensen Prachtige natuur, vooraf geprepareerd met houten paadjes, veel wc's en vuilnisbakken. Als het kan ook een kabelbaan of lift. Luide rochels van de beste kwaliteit Smartphones zonder koptelefoon of oortjes Oude en nieuwe treinen Chilipepers Vacuüm verpakt onherkenbaar vlees Eeuwenoude geschiedenis Een vleugje kitsch
In Centraal-Azië heb je bij het ontbijt 99% kans op eieren. Minstens twee per persoon. En er is geen andere optie. Geloof me, onze Belgische maagjes zijn daar niet op getraind. Marc Wilmots is in 2019 even de trainer van het Iraanse voetbalelftal geweest. Ze waren er niet blij mee. Oeps. Ze kunnen overal in Rusland en Centraal-Azië ons
Gastvrijheid en interesse, prachtige architectuur maar ook lichtelijk uitgebuit toerisme. Op Oezbekistan kan je allerlei labels plakken, afhankelijk van waar je naartoe gaat. Samarkand, Bukhara en Khiva zijn écht beeldig mooi maar op sommige vlakken niet 100% spek voor onze wereldreizigersbek. Daarover later meer, wij begonnen avontuurlijk in dit land met een bezoekje aan de
'Kom je niet af naar Kirgizië?' 'Naar waar?' 'Kirgizië' 'Is dat een land?' 'Ja' *zoekt op de kaart* 'Dat is keiver!' 'Wel wel' *stilte * 'Ach ja, waarom niet!' Dat was zo ongeveer het gesprek om de tweede Michiel te overtuigen. De eerste Michiel ging ons al komen bezoeken in Iran, maar gezien de media
Onze eerste dagen in Kazachstan besteedden we zeer gewillig aan uitslapen, zelf koken, een boek lezen, keuvelen met de hostelbewoners en toch ook wat opzoekwerk verrichten over de regio. Hierna begon het avontuur. Eerste stop: Almaty. Dit is de meest gemoderniseerde stad van Centraal-Azië, ideaal om mee te beginnen. Het was vroeger de hoofdstad van het
In China eet je op de trein noedels. Ook al is het een rit van een uur, elke Chinees heeft steevast zijn pot instant noedels bij en staat in het rijtje om die met kokend water te vullen. Ik heb op deze reis zelden een keukenhanddoek gezien. Afwas wordt gedroogd aan de lucht, of gewoon nat in
We hebben een kleine drie weken onze leute gehad in dit 'Europese' landje, om het op z'n West-Vlaams te zeggen. En wuk eije gieder doa ton eihenlik gjilsan gedaen? Wel, lees en geniet mee! Van Noord- naar Zuid-Kaukasus Na wat gewik en geweeg een één positief verhaal online, besloten we toch deze grensovergang over land
Een korte samenvatting van Mongolië, als proevertje: kamperen, natuur, schapenvlees, livestock, sovjetgebouwen, sterren. Zo, de luie mensen onder jullie kunnen de pagina nu sluiten. Of niet! Er is namelijk veel meer. Hoog tijd om mee te genieten van onze avonturen, daar gaan we 😉 UB en het Naadam Festival Na de grensoversteek met de bus vanuit China
We keren even terug in de tijd. 25 juni 2019, 6u20. Thijs en Nina komen aan in het station van Peking. Tijd genoeg, denken ze, "de trein vertrekt pas over twintig minuten…" (Mensen die onze reputatie kennen met op tijd ergens zijn: ja, het was van dat.) Wel. Fout gedacht: het station van Peking is
Hallo daar! Onze eerste week zit er volledig op. We hebben al vanalles meegemaakt, tijd om het thuisfront te updaten! Onze vlucht kwam bij het ochtendgloren aan in Beijing, middernacht Belgische tijd. De rugzakken waren gelukkig ook meegereisd, geld afhalen lukte (na enkele pogingen) en hop, klaar om eraan te beginnen. Met de metro reisden
Gezien ik niet zo’n vlotte schrijver ben, maar toch iets wilde posten 😉 1. Wat ik ga missen: - Mijn familie, vrienden, collega’s: uiteraard - Chocolade! - Mijn plooifiets 2. Wat ik niet ga missen: - Politiek - Stofzuigen - File 3. Waar ik naar uitkijk: - Langer dan drie weken buiten België zijn (nog
